De Head die geen Head werd

Na de suikerrace in november vorig jaar hadden we de smaak te pakken. Paul, Bob en Ton
overtuigden me dat we door moesten gaan en dan met een 8 naar de Head of the River in
Amsterdam. Mijn Head ervaringen beperken zich tot een Head in Chester in een toen al bijna 100
jaar oude en lekke overnaadse 8, de Head in Londen met een Welsh universiteitsteam en nogmaals
de London Head met een team schaatsers, tevens fuifroeiers van Phocas. Dat was allemaal in 1970
en ‘71.
Ik herinner me dat het zwaar was. En dan is die in Londen maar 6.4 km met vliegende stroom achter
en die in Amsterdam 8 km zonder stroom.
Een DDP 8 van 70-jarigen bij elkaar krijgen leek niet te lukken. Er was al een wat jongere 8 en wij
gingen trainen in een boord 4. We mochten in de Helvetia omdat we een “wedstrijdteam” waren.
Lekkere boot! Paul ging aan de slag om bij een andere vereniging nog 4 roeiers te strikken. Het team
uit Breda dat ons op leeftijdhandicap versloeg bij de Suikerrace had al te veel wedstrijden, maar er
was interesse van 4 roeiers van Cornelis Tromp uit Hilversum. We spraken af om het eens te
proberen en reisden begin februari af naar Hilversum. Ton had een vakantie van een maand gepland
en kon tot net voor de Head niet trainen.

Dat werd dus 3 man van DDP en 5 van Tromp.
De eerste training liep beter dan verwacht en met hun zeer ervaren stuurman/coach werden
minpuntjes weggepoetst. We kregen daarna een van hun echte wedstrijdboten. De “Keesje den
Duvel”. Die had voetenborden waar je met klikschoenen in moest, maar ook die konden we lenen. Er
werd veel aandacht besteed aan afstellen zoals ringetjes verplaatsen om de dollen te verhogen of
verlagen. Ik leerde ook dat de eenvoudigste manier om het voetenbord te stellen was om vanaf de
loodlijn van kiel naar dol het achterste wieltje van het bankje op 60 cm van die lijn te hebben bij
gestrekte benen. Daar zat langs de sliding ook een cm verdeling.
Cornelis Tromp is een grote club. Ruim 750 leden en veel, vooral nieuwe, boten. Veel ongestuurde 2,
3, 4 en 5en. Totaal ook 5 (wedstrijd)achten. Toen wij er roeiden op woensdagmorgen waren er 22
boten op het water. Vooral op het kanaal, maar wherries en C-4en hadden ook mooi toerwater op de
plassen bij Loosdrecht en Kortenhoef. Op hun steiger staat een draaihek dat boven een boot gedraad
kan worden zodat ook zeer oude mensen zich eraan op kunnen trekken om uit te stappen. Je zag
daar regelmatig wandelstokken aan hangen van roeiers die het water op waren.
We besloten twee keer per week te gaan trainen in Hilversum. Mooi recht en beschut kanaal zonder
scheepvaart, 6.5 km van de club tot sluis het Hemeltje aan de Vecht. Net voorbij Waterliniefort
Kijkuit. Trainen bij DDP was moeilijk. De 8 was niet beschikbaar, de Maas stroomde te hard, en wind
op de plas is ook niet optimaal
Stuurman Thijs was de tweede keer verhinderd. Hij was met de jeugd op trainingskamp in Noord
Italië. Wij vroegen Annie om het voor één keer over te nemen. Die keer zat er een zeer ervaren
wedstrijdroeier als invaller op boeg. Hij gaf mij (op 4) af en toe wat aanwijzingen. Geen probleem,
maar daarna ook aan de rest van de ploeg. Annie legde de boot stil en vertelde over de intercom dat
er maar EEN schipper was en dat was zij!!! Het resultaat was dat na afloop Annie bij acclamatie
benoemd werd tot vrijwillig stuurvrouw tm de Head. Tegensputteren had geen zin. Bij DDP hebben
we veel leden uit de medische hoek, daar in het Gooi veel managers. Helaas voor Annie dat ze dus
nauwelijks aan zelf roeien toe zou komen tot eind maart.
We roeiden twee maal per week en na oefenen op in- en uitpik in de 6 km naar het westen,
verhoogden we kracht en tempo in de 6 km terug. Het ging steeds beter en we zaten uiteindelijk over de

ruim 6 km op een snelheid van tegen de 15 km/uur. Niet slecht voor 70 plussers, en in eenwedstrijd gaat het meestal nog 10% beter.
Toen kwam Carona. Gelukkig niet via Thijs en het trainingskamp. Op 11 maart nog geroeid. De
training van 14 maart afgelast en de Head op 21 maart ging niet door.
Deed me denken aan de naamgever van de boot. Keesje den Duvel was de bijnaam van vlootvoogd
Cornelis Evertsen (opgevolgd door Tromp) die na een gewonnen zeeslag terug zeilde naar Vlissingen
en daar onder vol zeil op het havenhoofd voer en zonk. Misschien toch een voorteken?
Thijs, Kees, Michiel, Reinout, Jaap, Menno, Ad en Frank (en de uitleners van de schoenen en CoxBox),

Bedankt voor deze ervaring.
Norbert